De Scouts zijn dit jaar met de fiets op Hemelvaartkamp geweest naar Scouting Labelterrein PBC Austerlitz. Ook de Welpen waren op dit terrein aanwezig, maar zijn werden door hun ouders gebracht en ook weer opgehaald.
Op één programma-onderdeel na hebben de twee speltakken afzonderlijk activiteiten gedaan. Klik op “Lees meer” voor een verslag van de kamp-activiteiten van de Scouts of klik op de knop hieronder om de foto’s van het kamp te zien.
Donderdag 29 mei
Om 09:00 uur was het dan zover: De fietstocht naar Austerlitz ging van start. Onder begeleiding van Martijn en Ignace begonnen de Scouts vol goede moed aan deze tocht van zo’n 58 km terwijl Chris met de auto de bagage vervoerde. Na een slordige twintig kilometer was het tijd voor pauze en alle Scouts konden het tempo nog goed bijhouden. Dit bleek overigens voor de rest van de tocht ook het geval te zijn want de Scouts gingen in een vrij redelijk tempo alsmaar door.
Na bijna gesaboteerd te zijn door een zachte (maar niet lekke) fietsband ergens in Scherpenzeel en na een kleine omweg omdat Google Maps niet meewerkte waren we alweer aangekomen bij het kampeerterrein. Er was zo’n vier uur verstreken en er was vijf uur ingepland voor de fietstocht. Het leidingteam was dus erg tevreden.
Na even te hebben uitgerust begon de gebruikelijke riedel: Kampmaterialen vervoeren, tenten opzetten en inrichten, een keuken pionieren, hout sprokkelen en meer van dat soort dingen. Na een paar uur noeste arbeid was alles wel zo’n beetje gereed en dus was het tijd om even bij de Welpen te kijken. Het immer stuiterende geboefte stond (gelukkig) een aantal velden van ons vandaan maar stiekem was het toch wel leuk om even ‘hallo’ te zeggen.
Op de weg terug naar het eigen veld werd nog even een uitgebreid potje basketbal gespeeld op een basketbalveld en daarna was het alweer tijd om avondeten te koken. Omdat de leiding dit kamp de focus wilde leggen op koken, had iedereen wat te doen. Er werd in twee groepen gekookt en zodoende had iedereen een taak.
Het koken (penne met spekjes, broccoli, paprika, champignons, …) ging erg voorspoedig en beide groepen waren ook nog eens tegelijkertijd klaar. Na de afwas gingen we even kijken hoe de wereld om ons heen eruit zag tijdens het gebruikelijke Rondje Kampeerterrein en de avond werd afgesloten met het spel Black Stories. Martijn kwam telkens met een vreemd verhaal over een (vaak lugubere) gebeurtenis en de Scouts moesten d.m.v. ja/nee vragen raden wat er was gebeurd. Hierna was het bedtijd.
Vrijdag 30 mei
Dag twee alweer! Tijd voor gebakken ei met spek. Door deze terugkerende—en nog altijd zeer gewaardeerde—luxe bij de Scouts had iedereen weer genoeg energie om ertegenaan te gaan! En dat was wel nodig want deze ochtend werd tijd besteed aan het basis-insigne Uitdagende Scoutingtechnieken – Kampeertechnieken en pionieren. Voor dit insigne is o.a. kennis van een aantal knopen vereist en knopen leren is toch altijd wel vrij lastig, zo leert de ervaring. De Scouts deden echter zeer goed hun best en ze hebben stuk voor stuk grote vooruitgang geboekt.
Door naar de lunch. Er was een blik knakworsten tevoorschijn getoverd en dat moest ook maar op. De Scouts vonden dit echter geen probleem. Na het uitbuiken en afwassen was het hoog tijd voor iets actiefs. Er werden een paar fanatieke potjes volleybal gespeeld en tijdens het laatste potje deed ook de leiding mee.
Omdat bijna al het hout de vorige nacht was opgestookt, moest er opnieuw hout gesprokkeld worden. De twee patrouille-leiders (Eize, Suze) en hun twee assistenten (Sybren, Laurens-Jan) gingen echter samen met Thomas, onder begeleiding van Martijn, een shelter maken. Dit is een soort primitieve tent, in dit geval gemaakt van drie zeilen (zie de foto’s).
Toen men klaar was met hout sprokkelen danwel aan de shelter werken, stond een potje voetbal tegen de Welpen op het programma. Vorig jaar, in St. Walrick, hadden de Welpen gewonnen van de Scouts. Puur geluk natuurlijk. Tijd voor revanche!
Wat nog goed begon met een 1-0 voorsprong eindigde in een heus drama. Na een wanvertoning die zijn weerga niet kent hebben de Scouts alweer verloren van de Welpen. Snel vergeten maar.
Nog confuus door het gegeven dat een groep van 7 à 10 jarige kinderen de Scouts al voetballend in de pan had gehakt, was het weer tijd om te koken. Vanavond stonden sperziebonen, krieltjes (met alweer spekjes en champignons want spekjes en champignons zijn lekker) en worsten op het menu. Ook deze avond waren de twee kookgroepen nagenoeg op hetzelfde moment klaar en het smaakte allemaal prima. Martijn slachtte nog even een ananas en een paar meloenen en zo hadden we ook nog eens een erg gezond fruit-toetje.
Na de afwas gingen de Scouts onder begeleiding van Chris slagballen terwijl Martijn een kolossaal pagode-vuur aanmaakte en Ignace Weerwolven van Wakkerdam voorbereidde. Bij terugkomst van de Scouts werd één potje Weerwolven gespeeld en daarna was het bedtijd. De Scouts werden aangespoord om onder de shelter te gaan slapen, die eerder vandaag was gebouwd. Primitief kamperen, zoals dat dan wordt omschreven, is namelijk een eis voor het verdiepings-insigne Uitdagende Scoutingtechnieken – Kampeertechnieken en pionieren. Het behalen van een basis-insigne is natuurlijk hartstikke goed maar een verdiepings-insigne is nog veel toffer. Uiteindelijk hebben acht van de twaalf aanwezige Scouts onder de shelter geslapen.
Zaterdag 31 mei
Het was alweer tijd om op te staan op deze derde dag (met wederom mooi weer) van het Hemelvaartkamp. Na het naar binnen werken van ei met spek gingen we door met het ochtendprogramma: Levend Cluedo. Hier namen we ruim de tijd voor en omdat we verder alles rustig aan deden op deze relaxte zaterdagochtend, was de ochtend eigenlijk vrij snel gevuld.
Ook voor de middag hadden we eigenlijk maar één ding op het programma staan: Een bezoekje aan Zwembad Dijnselburg te Zeist. Dit was makkelijk met de fiets te bereiken en inderdaad stonden we na een kort tochtje van zo’n twintig minuten alweer voor de deuren van het zwembad.
Ondanks dat er maar één glijbaan was, was er eigenlijk wel genoeg te doen in het zwembad en de Scouts vermaakten zich dan ook prima, zéker nadat de kantine (en de bijbehorende veel te vette hap) ontdekt was. Om 16:00 uur ging het zwembad dicht en nadat iedereen zich had omgekleed gingen we dus weer terug naar het kampeerterrein.
Eenmaal hier aangekomen was er even tijd om te relaxen en daarna gingen we primitief koken (boven een kampvuur, dus). De befaamde Dutch Oven pan was weer mee en hier werd overheerlijke lasagne in gemaakt. Verder konden de Scouts op een bakplaat bijv. hamburgers en paprikaringen bakken. Primitief koken is eigenlijk altijd wel een succes en het was weer smullen geblazen!
Na het avondeten moest er dit keer niet alleen worden afgewassen; de keuken en de shelter werden ook al afgebroken zodat dit de volgende ochtend niet meer hoefde te gebeuren. Gelukkig was er nog ruim tijd over voor twee potjes Weerwolven van Wakkerdam alvorens iedereen naar bed moest.
Zondag 1 juni
Zoals meestal het geval is op de laatste dag van een kamp, is er niet heel veel gebeurd afgezien van het afbreken van de tenten, inpakken van de spullen en het opruimen/fatsoeneren van het kampeerterrein. Er was nog wel genoeg tijd over om riant te ontbijten, hetgeen wel nodig was gezien de fietstocht die voor de boeg stond.
Op de terugweg hebben we nog maarliefst twee lekke banden gehad, maar ondanks dit alles waren we twintig minuten eerder dan gepland weer terug onder het viaduct.
Het leidingteam benadrukt nogmaals erg tevreden te zijn met het fietsgedrag van de Scouts, voornamelijk met het opletten in het verkeer, wat toch wel het belangrijkste is. Ook worden jullie gefeliciteerd met jullie doorzettingsvermogen tijdens de heen- en terugreis en tot slot willen we jullie bedanken voor jullie enthousiasme en deelname aan dit kamp.