Vrijdag 27 jan 2006
Mijn eerste AWH begon bij ziekenhuis Velp. Eerst verzamelden we ons op de parkeerplaats waar wij “blue teddy bears” (en de rest) nog een poos moesten wachten. Uiteindelijk vertrokken we. Toen we een poos gelopen hadden kwamen we bij een groot kruispunt, daar hadden we een kwartier staan niksen zonder dat we een kant uitliepen.
Pauline
Vervolg vrijdag:
we staken de straat over en kwamen bij onze eerste T-splitsing van de avond WAOOH! Wij gingen links maar alle anderen gingen rechts. We kwamen aan bij een grote weg en wisten het toen al niet meer. Meer groepjes zaten hier in de knoop! We vonden uiteindelijk de goede weg door de fietsers ene Jan de paling man. We waren weer op de weg en vonden na een poos onze 2e post daar moesten we (Dorian) iets met spreekwoorden doen.
Vervolg vrijdag:
Het stuk naar de 3e post ging nog beter. We kwamen daar zelfs als eerste aan. Op deze post moesten we break lights tellen. We liepen verder en gelukkig hadden we onze zaklampen bij ons. Na een poosje raakten we de draad kwijt en liepen de verkeerde kant op. Daar stonden we twijfelend te koukleumen. Nadat alle mensen die langs waren gekomen ons een andere kant op hadden gestuurd. Gingen we terug waar we vandaan kwamen. Al gauw kwamen we bij het kampterrein aan. Dus 3e!!
Lois
Toen we op het terrein waren kregen we al gauw te horen dat we in de blokhut gingen slapen. Daar waren we alllen heel erg blij om. We werden met de auto naar de blokhut gebracht, toen we binnen in ons lokaal kwamen hadden de explo’s onze warme plek bij de kachel ingenomen. Daarom moesten we in de koudste hoek van het lokaal liggen, maar dat was minder koud als buiten in de tent. Dit was de eerste dag van onze koude AWH!!
Saskia
The blue teddybears!!
Zaterdag 28 jan 2006
Om 7 uur werden we met luid kabaal (bedankt leiding!) uit ons bed getrommeld…. Om half 8 moesten we alweer op de Markensteen zijn. Daar gingen we ontbijten en was de start. We kwamen bij de Emmapyramide en daar gingen we al de mist in…
Lois
We zijn toen een heel stuk goed gelopen, totdat we bij een soort vaag pad dat gebuldozerd was aan kwamen. We wisten niet of we dat als pad moesten rekenen en liepen dus maar rechtdoor. Toen hebben we heel lang daar in de ijskoude kou staan overleggen wat we nou gingen doen. We kwamen tot de conclusie dat we de noodenveloppe open moesten maken, we hebben die toen maar geopend.
daar stond een coördinaat op. (waar we niks aan hadden zonder kaart!)
Saskia
Zaterdag vervolg:
We belden de organisatie en die stuurden ons naar de Emmapyramide om opnieuw te beginnen. We kwamen daar Jan de paling man tegen die ons de weg weest. We slaagden erin om tot de post goed te lopen daarna ging het een poos goed tot we na de 2e post op een raar pad kwamen, we liepen terug. Maar het bleek toch de goede weg te zijn. We sloegen hierin en na een poos kwamen we bij post 3. Waar we warme thee kregen van onze eigen leiding daarna kwamen we over de heide waar het best zonnig was. Na een hele poos kwamen we bij het eind terrein waar we met een rokend vuur werden ontvangen.
Dorian
Zaterdag vervolg:
Na lang wachten konden we eindelijk eten: stampotten. Het eten viel niet erg in de smaak en wij hadden niet eens de helft opgegeten. Maar er was nog wel een lekker toetje. Na nog even bij het kampvuur te hebben gezeten gingen we naar de blokhut. Daar gingen we een flim kijken. Daarna doken we ons bed in en alle ogen vielen snel dicht.
Zondag 29 jan 2006
Toen ik wakker werd zag ik allemaal slaperige hoofden om me heen en was nog erg moe. Maar toch gingen we wel snel eruit, ruimden onze spullen op en verlieten de blokhut. Bij de waterberg gingen we ontbijten. Toen we vertrokken besloten wij om met een ander groepje samen te lopen. Dat was een goed idee want we hadden veel lol. Aan het begin in het bos ging het niet goed en we wisten niet hoe we moesten lopen. Daarom maakten we de nood-enveloppe open. De eerste post bleek in sonsbeek op de ronde weide te zijn. Daarna hebben we veel lol getrapt en daardoord minder snel gelopen. In de stad hebben we ook nog een patatje gehaald. Na wat zoeken kwamen we bij de 2e post aan en deden daar de opdracht. Verder zijn we gelukkig helemaal goed gelopen. Zingend lacherig en met zere voeten kwamen we in Elden aan bij de molen. Daar kregen we een hamburger en een broodje knakworst. Nu is de AWH afgelopen en ik vond het heel leuk!
Pauline
Ik vond de AWH echt heel leuk! ik heb nu wel pijn in mijn voeten maar dat hoort erbij. Verder vond ik het deze keer wel wat moeilijker maar dat is juist leuk!
Saskia
Ik vond de AWH super koud, super gezellig en super koud.Maar gelukkig hoefden we niet in tenten te slapen en zochten de we de blokhut op! Zaterdagavond leuke film gekeken in de blokhut Mr. & Mrs. Smith! De AWH was super leuk en ons groepje was heel gezellig. De “blue teddy bears”. Het is ook leuk dat er veel kinden waren! ( + de leiding natuurlijk) Met zijn allen was het een super gezellige boel vooral bij het kampvuur. (alleen moet die ene vent wel vuur kunnen maken) en Jan de paling man was een gezellige vent!! !
Groetjes Dorian
p.s: Lois was er zondag niet, heel jammer want met zijn allen waren we een superteam!! Lois we missen juh!! !!!!
Blue teddybears is hot!!