Een heel jaar na De Niet Bepaald Korte Opkomst was het eindelijk weer zover: Op 16 november is een nieuwe lange opkomst gehouden, dit keer met de naam De Opkomst: The Uncut Extended Version of kortweg DOTUEV.
De aanvang van DOTUEV was 14:00 uur en weldra zou de strijd losbarsten. De tien Scouts moesten namelijk (eerst in tweetallen, later in twee teams) strijden om DOTUEVTER. Dit is uiteraard De Opkomst: The Uncut Extended Version Trofee en Eeuwige Roem.
Het eerste spel van DOTUEV was Levend Risk. Bij deze variant op Risk vinden regelmatig onderbrekingen plaats in de vorm van korte spellen en uitdagingen op het veld achter de blokhut. Denk hierbij aan Jeu de Autoband (Jeu de Boules, maar dan met autobanden), het zo vaak mogelijk overgooien van een tennisbal, estafette, … Het tweetal dat de beste prestatie levert bij zo’n spel mag als eerste een bonus kiezen (zoals bijv. extra legers), daarna mag het tweetal dat de tweede plek heeft veroverd één van de overgebleven bonussen kiezen, enz.
Na een strijd van ruim twee uur was het tweetal Rui/Laurens-Jan compleet van de wereldkaart geveegd en het tweetal Eize/Maarten had de meeste landen veroverd. Maar de dag was nog jong en de strijd woedde nog voort. Klik op “Lees meer” voor de details.
Bekijk de foto’s van DOTUEV
Na een potje Kubb was het tijd om te kokkerellen. Elk tweetal ging een appeltaart maken of althans een poging daartoe doen. Het recept werd m.b.v. de beamer geprojecteerd en onder toeziend oog van de Scoutsleiding gingen de Scouts aan de slag. Vele obstakels moesten overwonnen worden, denk hierbij aan “Hoe krijg ik ooit dit deeg waar van mijn handen af?” en “Hoe schil ik een appel?” maar gestaag ging het bij elk tweetal wel de goede kant op. Robert was intussen bezig met het maken van een heus stamppotbuffet en Bart (van de Stam) ging ook een appeltaart maken opdat men later kon zien hoe het wél moest.
Toen iedereen zo ongeveer klaar was met appeltaarten maken en de ontstane zooi opruimen, was het etenstijd. Het stamppotbuffet bestond uit andijviestamppot, boerenkool en hutspot, uiteraard voorzien van rookworst. Aan de bijna complete stilte in het Scoutslokaal was af te leiden dat het allemaal erg goed smaakte!
Door naar het volgende spel: In tweetallen gingen de Scouts met elkaar de strijd aan in Het Grote Sleutelspel. Dit spel is een soort Ganzenbord, maar dan is er geen eindpunt. Wanneer spelers op specifieke hokjes terechtkomen, moeten ze een opdracht uitvoeren of een puzzel oplossen of iets vergelijkbaars. Lukt dit, dan krijgen ze een sleutel die dezelfde kleur heeft als de kleur van het hokje waar ze op waren beland. Een dergelijke sleutel past natuurlijk weer op één van de 108 deuren (zie foto’s). Achter een aantal deuren zit niets, achter een aantal deuren zit een hint en achter nog een zooi andere deuren staat aangegeven dat je één of twee waxinelichtjes hebt verdiend. Deze waxinelichtjes zijn nodig voor het avondspel. Het doel van Het Grote Sleutelspel is dus: Verdien zoveel mogelijk waxinelichtjes.
Tijdens Het Grote Sleutelspel waren de appeltaarten in de oven gedaan en toen het spel voorbij was, ging de Scoutsleiding de appeltaarten voorproeven (je weet maar nooit). Afgezien van een paar kleine stukjes eierschaal in één taart en een bodem van bijna twee centimeter dik van een andere, waren alle taarten best wel goed gelukt, zo vonden de Scouts zelf ook. Na deze riante taart-eetsessie gingen we tegen 21:30 uur naar het bos voor het avondspel.
In twee teams werd het laatste spel van DOTUEV gespeeld: Waxinelichtjesroof. Elk team begon met een aantal brandende waxinelichtjes, geplaatst in een cirkel (gemarkeerd met pioniertouwen) en de bedoeling was om bij de tegenpartij lichtjes te stelen. Dit mag natuurlijk alleen als je een leven hebt, hetgeen je kwijtraakt wanneer je door de verdediging van de tegenpartij getikt wordt. Nieuwe levens kunnen natuurlijk weer bij de thuisbasis gehaald worden. Na een lange strijd die in gelijkspel dreigde te eindigen, wist uiteindelijk toch nog één van de teams met slechts één waxinelichtje verschil te winnen. We keerden met z’n allen weer terug naar de blokhut.
Van alle tweetallen was nog appeltaart over en daarom gingen we maar weer appeltaart eten. De Waxinelichtjesroof was immers het laatste spel en het was alweer bijna tijd. Chris lichtte de eindstand toe en het tweetal Thomas/Stijn kwam als winnaar uit de bus. Na het in ontvangst nemen van DOTUEVTER was het alweer 23:00 uur en daarmee was DOTUEV tot een einde gekomen.