Van 7 t/m 19 juli 2019 zijn de Scouts en Explorers naar het buitenland op zomerkamp geweest. Traditiegetrouw organiseren we eens in de 4 jaar zo’n buitenlandkamp. Dit keer was onze bestemming Oostenrijk, Eurocamp in Dornbirn om precies te zijn.

De deelnemende Scouts waren:

Zondag 7 juli

Rond 6:00 uur verzamelden de Scouts, Explorers en hun ouders onder het viaduct. Toen alle bagage was ingepakt en iedereen zijn ouders gedag had gezegd, was het tijd om te vertrekken naar Oostenrijk!

De Scouts gingen met de auto, de (oudste) Explorers gingen onder leiding van Eize met de trein. De auto-indeling was als volgt:

De autoreis verliep redelijk soepel, niet veel vertraging. Wel kwamen we onderweg een aantal keren een enorme regenbui tegen.

Aangekomen in Dornbirn regende het nog steeds. Gelukkig hadden Chris en Thomas, die al op vrijdagochtend met de aanhanger waren vertrokken uit Arnhem, al een tent opgezet.

Gelukkig werd het na een uurtje even droog en konden we in een recordtempo de rest van de tenten opzetten voor dat het donker werd. Helaas lukte het niet meer om de rest van het terrein -keuken- op te bouwen.

Als avondeten stond er pasta Bolognese op het menu.

‘s Avonds hebben we een rondje gemaakt om het kampeerterrein, een mooie bergachtige omgeving, met uitzicht op de stad Dornbirn! Verder werden er nog een paar potjes Weerwolven van Wakkerdam gespeeld, waarnaar de Scouts naar bed gingen.

Maandag 8 juli

Vandaag was het weer al iets beter en konden we gelukkig wél ons terrein verder inrichten. Na het ontbijt gingen de Scouts aan de slag met het pionieren van de gezamenlijke keuken. Dit was best veel werk, maar zoals te zien is, hebben we een erg mooi resultaat neergezet!

’s Middags, na de lunch, gingen de Scouts naar het centrum van Dornbirn. De Scouts gingen namelijk Crazy 88 spelen, een spel met, zoals de naam al doet zeggen, veel gekke en willekeurige opdrachten. Ze werden in twee teams verdeeld en kregen een A4 met allemaal opdrachten die ze moesten uitvoeren.

Team #1: Alex, Nikai, Jasmijn, Daniel
Team #2: Casper, Matthijs, Feike, Melle
Hieronder een paar voorbeelden van opdrachten:

• 

• 

• 

Ook hadden de Scouts de tijd om kolossale hoeveelheden snoep te kopen, evenals een bezoekje aan de MC te brengen. Dit werd dan ook volop gedaan.

’s Avonds werden er gebakken aardappeltjes met boontjes gegeten.

Na het avondeten werd de uitslag van crazy 88 bekend gemaakt. Team 2, bestaande uit Casper, Matthijs, Feike en Melle heeft met maar 2,5 punten verschil, een Milka reep gewonnen!

Daarna stond er een breaklight-spel op het programma. Het was inmiddels al aan het schemeren. De Scouts moesten onopgemerkt breaklights zien te verzamelen. Deze breaklights lagen verspreid op een heuvel, waarboven de Scoutsleiding met zaklampen probeerde te ontdekken wie van de Scouts een breaklight probeerde te pakken. Wanneer een leiding doorhad wie dit was, was diegene af en begon het spel voor die Scout weer opnieuw. 

Dinsdag 9 juli

Vandaag stond de eerste bergtocht op het programma! Na een stevig ontbijt, vertrokken de Scouts met hun bepakte rugzak. We liepen vanuit het kampterrein eerst naar kabelbaanstation Karren, waarnaar we via steile wegen omhoog liepen naar het Bergstation. We gingen deze dag veel (ruim 1000) hoogtemeters maken. Ook hier gold weer, pak alles (in dit geval de hoogtemeters) wat je pakken kan en ga! Onderweg kregen we een aantal keer een mooi uitzicht over de stad Dornbirn. De Scouts liepen in hoog tempo door!

Bij het Bergstation hebben we een lange pauze gehouden. Daarna hebben we de Scouts 2 opties voorgelegd: teruglopen naar het kampeerterrein óf nog een stukje verderlopen naar de Staufenspitze, een hogere bergtop.

Bijna iedereen wilde nog wel een stukje verder lopen naar de Staufenspitze. Uiteindelijk zijn Suze en Thomas met Nikai en Alex teruggelopen naar het kampeerterrein. Ondertussen klauterden de overige Scouts en leiding verder omhoog. Het landschap werd langzaam anders, meer stenen/rotsen, en we kwamen terecht op steile, smalle paadjes. Na nog zo’n 3,5 uur te hebben gelopen, kwamen we aan bij de Staufenspitze, op ruim 1400 meter hoogte.

Hierna moesten we natuurlijk ook weer ruim 1000 meter dalen. Iedereen was blij toen we weer op het kampeerterrein terugkwamen en de bergschoenen uit konden!

Als avondeten werd er nasi gemaakt en daarna was het tijd om te chillen! Er werden potjes UNO gedaan en natuurlijk speelden de Scouts ook Weerwolven van Wakkerdam.
Daarna was het tijd om naar bed te gaan.

Woensdag 10 juli

Na een pittige wandeldag, stond er vandaag een rustigere dag op het programma (dat dachten de Scouts tenminste) …. Maar niets was minder waar. Omdat er voor aankomende dagen slechter weer was voorspeld, werd er besloten om richting Laterns te gaan om een kleine wandeling te maken. Eenmaal aangekomen bleek er (heel toevallig 😉) ook een rodelbaan te zijn. Maar voor dat er gerodeld ging worden, werd er eerst nog een kleine wandeling gemaakt richting de Gapfohl Alpe (1700 m). Eenmaal aangekomen werd er nog fanatiek gespeeld in de speeltuin en ging zelfs een aantal van de leiding een keer met de glijbaan.

Na de wandeling was het dan eindelijk tijd om te rodelen! De Scouts en leiding hebben 2 keer de bijna een kilometer lange rodelbaan onveilig gemaakt door recordtijden neer te zetten.

Als avondeten werden er wraps gegeten, behalve door Feike, want die legde ze liever op z’n hoofd 😊 .

Donderdag 11 juli

Vandaag bleven we een dag rondom het kampeerterrein. De Scouts begonnen na het ontbijt met het maken van aluminium-raketjes. Deze raketjes zouden dan vervolgens weer afgevuurd kunnen worden met Luciferkoppen als brandstof. Na wat geknutsel bleek dat alleen met secuur werk de raketjes ook echt zouden opstijgen.

Na de lunch en een potje volleybal gingen we Het Huis Dat Gek Maakt (HHDGM) spelen. Bij dit spel was het de bedoeling dat de Scouts van  minder waardevolle voorwerpen naar het laatste, waardevolste voorwerp ruilden. Zo begonnen de Scouts met mais en eindigden ze met een gouden kroon, door bij andere leiding voorwerpen te ruilen voor een steeds waardevoller voorwerp.

Als avondeten hebben de Scouts pannenkoeken gegeten.

Vrijdag 12 juli

Na 2 dagen met prachtig weer, was het vandaag ouderwets druilerig weer maar gelukkig had de leiding daar een oplossing voor! In de buurt van het terrein was het Rolls Royce museum met de grootste collectie Rolls Royces. Het museum was in het bezit van circa 70 auto’s en 1000 gerelateerde objecten. Ondanks dat de Scouts erg onder de indruk waren van de collectie bleek bij het eind van het museum de speelhoek erg interessant!

In de middag trokken de buien gelukkig langzaam over en kregen de Scouts de mogelijkheid om lekker door Dornbirn heen te sjokken. Tevens arriveerden bestuursleden Marco & Chris en oud-leiding Bjorn. Als avondeten werd er door de Scouts over heerlijke pasta – pesto gegeten.

Zaterdag 13 juli

Na de vele regen van gister, werd gedacht dat we wel alle regen zouden hebben gehad. Maar nee, helaas…. Gelukkig was het in de ochtend nog droog genoeg om een potje Levend Kolonisten van Catan te spelen. Door op de juiste posten zo goed mogelijk grondstoffen in te kopen, konden de Scouts (met een aantal restricties) dorpen, steden, havens, kanonnen en ontwikkelingskaarten kopen om uiteindelijk zoveel mogelijk punten te verdienen. Hoewel het vrij gelijk op ging tussen de Scouts, sloeg bij een aantal Scouts kapitein Huibaard genadeloos toe (ontwikkelingskaart die een dorp/stad kon vernietigen). Uiteindelijk kon er maar één scout de beste zijn….. Daniël!

In de middag stond vanwege het voorspelde “slechte weer” een zwemsessie op het programma. In de plaats Bludenz, bekend van de Milka, werd in het Val Blu Hallenbad gezwommen. Hoewel het niet een groot zwembad was, had het wel een speciale glijbaan. Tijdens de “rit” naar beneden konden punten verdiend worden. Aan de ene kant door snel naar beneden te gaan en aan de andere kant specifieke punten te drukken/slaan. Hoewel de leiding dacht de Scoutjes wel te kunnen verslaan, ging de overwinning toch naar de Scouts.

Na lekker te hebben gezwommen stonden er zelfgemaakte hamBURGERs en röstiballetjes op het menu (gemaakt door de Explorers)!

Zondag 14 juli

De Scouts maakten zich vandaag klaar voor de een na laatste tocht. Dit keer richting de Dornbirnerhütte. Onderweg hebben de Scouts kunnen genieten van uitzichten over Dornbirn en de Bodensee. Toen we nog slechts 750 meter naar de Dornbirnerhütte moesten vonden we het leuker om in plaats van 100 meter te dalen, nog net wat verder te klimmen naar Lank een, heuvelrug die uitkijkt over de Dornbirnerhütte. Na teruggekeerd te hebben naar het kampterrein hadden we 12,8 km achter de rug en 1704 hoogtemeters gemaakt.

Hierna was het tijd voor eten, maar niet zomaar eten. Nee, hobopacks! Hobopacks zijn metalen bakjes waar je een mix van pasta, groenten en saus in doet en dit dan op de kooltjes van een kampvuur zet. Na zo’n dertig minuten zijn ze klaar en is het tijd om te smullen!

Wegens een naderende storm hebben wij ons ‘s avonds terug getrokken in de blokhut die bij het kampterrein stond en hebben we de nieuwste Mission Impossible film gekeken.

Maandag 15 juli

Vandaag stond er een groot spel op het programma, op ons kampeerterrein Eurocamp.

“Fort Eurocamp, een fort gelegen op de 440 meter hoge Zanzenberg. Het 45 meter lange, 15 meter breed en 6 meter hoge fort is oorspronkelijk bedoeld arme Scouts een plek te bieden om te schuilen, toiletteren, douchen of te relaxen. Alleen vandaag is het, het decor voor het spel: de sleutels van Fort Eurocamp.”

Vandaag stond dus op het programma: Fort Eurocamp, vernoemd naar het gelijknamige spel Fort Boyard. Het doel was om gedurende de dag zoveel mogelijke “virtuele” sleutels te verdienen om de code van de schat te kunnen kraken. In de op het terrein verstopte schat zat natuurlijk een beloning voor de winnaar!

De “virtuele” sleutels konden worden verdiend door goed je best te doen bij verschillende kleine spelletjes die over de dag werden gespeeld. De kleine spelletjes/opdrachten die werden gespeeld/uitgevoerd waren: laser-labyrint, hamertje tik, het raadsel van de Touwladder, koekhappen en poortbal. Deze spellen leverde een aantal fraaie plaatjes op:

• 

• 

• 

Sommige Scouts dachten namelijk dat we hamertje scheef speelden..

Na alle spellen gespeeld te hebben gaf dat de volgende eindstand:

1. Matthijs 6/6 cijfers
2. Casper 5/6 cijfers
3. Daniël en Feike 4/6 cijfers
4. Melle, Alex en Nikai 3/6 cijfers

Dit gaf Matthijs de mogelijkheid om gelijk op zoek te gaan naar de schat die op het terrein verborgen lag. De rest van de Scouts konden op zoek naar de schat wanneer zij de missende hoeveelheid cijfers in bekertjes water hadden gevuld. Nu is dat natuurlijk niet heel moeilijk dus om het moeilijker te maken, mochten ze de bekertjes alleen vullen door hun mond te vullen met water bij een waterpunt en over te brengen naar het bekertje. Na een of meerdere bekertje gevuld te hebben, kregen ook de andere Scouts de laatste cijfers van de code en konden ze op zoek naar de schat! Na een poosje gezocht te hebben, vond uiteindelijk Matthijs de schat en was hij de winnaar van Fort Eurocamp!

Later in de middag hebben de Scouts de bakkersmutsen opgezet om in de Dutch oven speciaal voor Feike’s 11e verjaardag een appeltaart te bakken. Onder leiding van meesterbakster Suze werden de Scouts aan het bakken gezet, met uiteindelijk het volgende resultaat:

• 

• 

Uiteindelijk was het helaas meer scheptaart geworden, maar waren de meeste delen nog erg lekker 😉 . Naast taart op je verjaardag, krijg je meestal ook een cadeautje… Grote broer en tevens leiding David had daar eerder die week al wat voor gevonden:

Later kreeg hij daar (en de rest van de leiding) misschien spijt van 🙁 (bij knijpen, kwam er namelijk een piepgeluid uit).

Als avondeten stond er vandaag rijst met curry op het menu.

Dinsdag 16 juli

Vandaag stond de tweedaagse tocht voor de Scouts gepland. Na goed te hebben ontbeten en een lunchpakket te hebben gemaakt, was het tijd om te gaan!

Ignace, Marco en Chris hielpen met het vervoeren van de Scouts. De Scouts hadden geluk: ze werden namelijk veel hoger op de berg afgezet waardoor ze het eerste zeer steile stuk al waren gepasseerd. Hierdoor begon de tocht namelijk al op ruim 1200 m hoogte, in Grabs.

Via bergpasjes liepen we het eerste stuk omhoog. We liepen veel in de zon dus deden we dit eerste stuk rustig aan. Niet veel later kwamen we boven de boomgrens. Vanaf hier werd het na elke bocht nog mooier en nieuwer! We waren dit kamp immers nog niet zo hoog geweest als dat we nu waren.

Nog wat hoger kwamen we aan bij de Tobelsee, een mooi bergmeertje. Hier hebben we een lange pauze gehouden, zodat de Scouts even op adem konden komen. Opeens had Alex visje gevangen in zijn boterhamzakje. Dit was even leuk om te zien maar al snel moest hij z’n vangst weer vrijlaten in het bergmeer van de Scoutsleiding.

Na deze pauze leken we het steilste stuk te hebben gehad en vlakte het pad iets af. Het landschap veranderde langzaam en werd steeds fraaier! We kwamen terecht op echte bergpaden en genoten van mooie uitzichten. Ook kwamen we zo af en toe een sneeuwveldje tegen. Na nog zo’n 1,5 uur te hebben gelopen, kwam dan eindelijk de Tilisunahütte (2211m) in zicht!

Bij de Tilisunahütte besloten we om met z’n allen wat te gaan drinken. Daarna moesten de bergschoenen uit en kregen de Scouts de gezamenlijke kamer te zien. We sliepen namelijk met z’n allen (13!) in een ruimte, op stapelbedden.

Omdat het nog relatief vroeg was, vroegen we wie er zin had om mee te gaan naar de nabijgelegen Tilisunasee. Hier gingen we pootjebaden. Ook kwamen we een heus sneeuwveld tegen, waar menig Scout zich goed kon vermaken. Zo ontstond er een sneeuwballengevecht, midden in de zomer!

• 

• 

• 

Nadat iedereen was uitgespeeld, gingen we terug naar de hut en was het tijd om te eten. We kregen eerst een soort bouillonsoep. Daarna kregen we Spätzle, een gerecht dat bestaat uit kleine stukjes deegwaar, gepocheerd in kokend water en opgediend als bijgerecht met vlees. Als toetje kregen we chocolademousse. Iedereen genoot van het eten na een actieve wandeldag.

Na het eten werden er kaartspelletjes gespeeld. Rond 22:00 uur moest het stil zijn in de berghut. Niet veel later was het dus tijd om naar bed te gaan. Het was een bijzondere ervaring om een avond en nacht in een berghut te zijn.

Woensdag 17 juli

Toen we ’s ochtends wakker werden van de wekker, die al om 6:45 uur ging, hadden alle Scouts weer boordevol energie. Ook bleek er die nacht een dekendief, Daniël, actief te zijn geweest die het koud had. Zo waren er die nacht bij verschillende Scouts en leiding de dekens (voor een deel) ‘’gestolen’’.

Nadat we hadden ontbeten, was het tijd om terug te lopen naar beneden. Het was nog steeds erg mooi weer en de pas zat er bij de Scouts nog steeds goed in.

We kwamen terecht op een breed pad dat ons langzaam naar beneden leidde. Ook kwamen we onderweg allerlei dieren tegen, zoals marmotten, koeien en zelfs een paar ezels.

• 

• 

De Scouts dachten dat we terug zouden lopen naar Tschagguns en aldaar opgehaald zouden worden. Maar we hadden die dag nog een toffe activiteit in petto, in het dorpje Golm.  We gingen namelijk nog een keer rodelen maar nu vanaf een veel langere rodelbaan. De rodelbaan kwam uit in Vandans, waar Chris, Marco en Bjorn ons terugreden naar Dornbrin.

• 

• 

Omdat er in de berghut geen mogelijkheid was om een lunchpakketje te maken en omdat de Scouts inmiddels wel een beloning verdiend hadden, vanwege het goede lopen, besloten we om ook nog even een tussenstop te maken bij de McDonalds!

Toen we terugkwamen op het kampeerterrein waren de Explorers al bezig met de voorbereidingen voor het avondeten. We gingen namelijk barbecueën!

Verder werd er die avond veel gechild en rond het kampvuur gezeten.

Donderdag 18 juli

Het was alweer de voorlaatste dag van het kamp en dat betekende dat er het een en ander afgebroken moest gaan worden. Omdat het erg zonnig was, werd er besloten om in de ochtend al de tenten en de keuken af te breken zodat in de middag lekker gezwommen kon worden, in een buitenbad in de buurt. Onderweg werd het kampnummer my heart will go on weer voluit meegezongen. Omdat de vermoeidheid bij iedereen er al goed was ingeslagen (vooral bij de leiding), was het een welkome mogelijkheid om lekker uit rusten!

En wat nog beter nieuws was: Marco, Chris en Bjorn hadden aangeboden om te koken voor de hele groep! Op het menu stond: zelfgemaakte schnitzels, broccoli stamppot en cornetto’s!

Vrijdag 19 juli

Rond 6:30 uur werden de Scouts gewekt en was het tijd voor het laatste ontbijt. Toen alle bagage was ingepakt en iedereen Feike, Maartje en David gedag hadden gezegd (zij werden in Dornbirn al opgehaald), was het tijd om terug naar Arnhem te rijden.

De auto-indeling was als volgt:

De autoreis verliep redelijk soepel, niet veel vertraging. De Scouts hebben we maar af en toe gehoord.. Toen we aan het einde van de middag weer in Arnhem aankwamen, was iedereen erg blij om zijn ouders weer te zien!

Wij, het Aerendheem Scouts leidingteam, kijken terug op een zeer geslaagd kamp met veel gevarieerde activiteiten, gezelligheid en lol in een prachtige bergachtige omgeving! We hopen dat iedereen een onvergetelijk kamp heeft gehad en natuurlijk zijn jullie een onvergetelijke ervaring rijker. Wij hebben het heel leuk gehad met jullie!

Fijne zomervakantie en tot volgend seizoen!

Speciale dank aan:
Bestuurslid Christian Boer voor het rijden van de aanhanger
Dhr. Rood voor het uitlenen van de auto
Dhr. Witjes voor het uitlenen van de dakkoffer & vervoer Explo’s naar Emmerich
Explorerbegeleiding, Marco en Bjorn voor het vervoer tijdens het kamp